ΟΜΙΛΙΑ ΤΑΚΗ ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

τ. Διευθυντή Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της  «ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ 2012»

στη Συνδιάσκεψη του ΕΣΚ για την Ελιά – Δημοκρατική Παράταξη.

Αθήνα (ΣΕΦ) 8-9 Μαρτίου 2014

Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι,

Βρίσκομαι σήμερα εδώ με την ιδιότητα μου σαν μέλος της συντονιστικής επιτροπής της πολιτικής κίνησης Πολιτεία 2012. Ο Γιάννης Τούντας αναφέρθηκε χθές στο σκεπτικό της συμμετοχής μας στην Ελιά. Πλησιάζοντας προς το τέλος της Συνδιάσκεψης νομίζω ότι ένα πράγμα έχει γίνει ξεκάθαρο. Όλοι εκφράσαμε τις ίδιες αγωνίες και για την Παράταξη και για το μέλλον του τόπου, είπαμε τα ίδια, είχαμε κοινό λόγο, σαν οι ομιλίες μας να προέρχονταν απο cut+paste! Είναι η καλύτερη απόδειξη ότι δεν αποτελούμε μία ευκαιριακή συνεύρεση, αλλά έχουμε δεσμούς και ρίζες. Είναι ό,τι καλύτερο για να ευδοκιμήσει η Ελιά!

Πάνε πέντε χρόνια απο τότε που ξέσπασε η κρίση και η κοινωνία δεν αντέχει. Ο κόσμος φωνάζει ότι τον καταστρέψαν, αυτόν, τη δουλειά του, την πατρίδα. Ποιοί; Όλοι αυτοί που κυβέρνησαν μέχρι τώρα. Και περισσότερο απο όλους το Πασόκ. Είναι υπερβολικό και άδικο, αλλά στη λαϊκή εξίσωση, το Πασόκ έχει το μεγαλύτερο μερτικό των ευθυνών. Και τουλάχιστον δημοσκοπικά το άλλοτε κραταιό Πασόκ δεν πάει καλά. Τότε γιατί πάμε εμείς μαζί; Για να μας πάρει και εμάς η μπάλα;

Επιτρέψτε μου να θυμίσω ορισμένες αλήθειες με τις οποίες νομίζω συμφωνούμε όλοι:

– Η κρίση δεν γεννήθηκε στην Ελλάδα, ούτε καν στην Ευρώπη, αλλά μας ήρθε απέξω, απο την Αμερική.

– Οι ευθύνες είναι διαχρονικές και βαραίνουν όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις και ιδιαίτερα της περιόδου 2004-2009. Τότε εκτινάχθηκαν τα ελλείμματα.

–  Την κρίση δεν την έφερε το μνημόνιο, αλλά το αντίθετο.

– Ακόμα και αν δεν υπήρχε το μνημόνιο που μας επεβλήθη έξωθεν θα έπρεπε να το έχουμε εφεύρει εμείς οι ίδιοι. Γιατί η χώρα δεν ήταν δυνατό να συνεχίσει όπως πριν.

– Η πορεία προς την έξοδο απο την κρίση συντελείται μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, παρά τον υπαρκτό φόβο για Grexit πριν τρία μόλις χρόνια. Και να υπογραμμίσω εδώ, ότι φόβος ήταν για εμάς, αλλά ήταν ευχή για μερικούς στο εσωτερικό που ονειρεύονταν επιστροφή στη δραχμή, σε αγαστή συμφωνία με τους διεθνείς σπεκουλαδόρους.

– Η πορεία αυτή ωστόσο θα είναι μακρά και επώδυνη – παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα. Βρισκόμαστε μερικές μόνο εβδομάδες πριν το τέλος του δεύτερου Μνημονίου και η κοινωνία δεν γνωρίζει με ποιό μπούσουλα θα πορευτούμε. Δεν υπάρχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο εξόδου απο την κρίση. Θα το αφήσουμε και αυτή τη φορά στα χέρια των δανειστών;

Στη σημερινή συγκυρία η χώρα δεν χρειάζεται προστάτες και κηδεμόνες, αλλά συμμάχους. Φίλους αλληλέγγυους και συνεπίκουρους. Όχι δήθεν εταίρους που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πώς θα διασφαλίσουν τα χρήματα τους, πράγμα που θα ήταν θεμιτό σε ένα διεθνή οργανισμό με χαλαρούς δεσμούς, αλλά απαράδεκτο στην ΕΕ που σύμφωνα με τις συνθήκες αποβλέπει σε όλο και στενότερη πολιτική ένωση.

Η χώρα χρειάζεται σήμερα ένα συναινετικό ολοκληρωμένο πρόγραμμα. Και κατανόηση και υποστήριξη ως προς την εφαρμογή του. Αυτή η υποστήριξη μπορεί να έρθει μόνο απο την ομάδα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών (Σ+Δ). Με πιό ισχυρή ομάδα Σ+Δ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορούμε να ελπίζουμε ότι η πολιτική της ΕΕ έναντι της Ελλάδας θα αλλάξει. Αυτό πρέπει να το λέμε ξεκάθαρα: δεν είναι η Ευρώπη που είναι κακή, αλλά οι πολιτικές που εφαρμόζονται απο τις κεντροδεξιές πλειοψηφίες. Χρειάζεται λοιπόν να αλλάξει ο συσχετισμός για να αλλάξει και η ίδια η ΕΕ, αλλιώς το ευρωπαϊκό οικοδόμημα κινδυνεύει. Κινδυνεύει με παράλυση απο μέσα, αν επικρατήσουν αντισυστημικές δυνάμεις. Όλα δείχνουν ότι στις ευρωκλογές οι Σ+Δ θα είναι η πρώτη δύναμη. Σύμφωνα με τη Συνθήκη, απο αυτήν θα προέλθει όποιος προταθεί για επόμενος Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η εκλογή του Μάρτιν Σούλτς στην προεδρία της Επιτροπής αποτελεί την καλύτερη εγγύηση ότι τα πράγματα θα αλλάξουν και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.

Να λοιπόν η απάντηση στο ερώτημα που έθεσα νωρίτερα. Είμαστε σήμερα εδώ και συμπορευόμαστε με το Πασόκ μέσα στην Ελιά, όχι για να το καπελώσουμε ή να μας ηγεμονεύσει. Όχι για να ξεπλύνουμε τις αμαρτίες του – εξάλλου οι πιό αμαρτωλοί απο τους πρώην πασόκους σήμερα βρίσκονται σε άλλα κόμματα και περιφέρονται δήθεν άμωμοι, αμόλυντοι και πολιτικά παρθένοι. Η έγνοια μας είναι να ενισχυθεί η ελληνική παρουσία στην ομάδα των Σ+Δ. Για να γίνει η ολική επαναφορά της Ελλάδας στη θέση που της ανήκει στο κέντρο της ΕΕ και της ευρωζώνης. Γιατί η Ελλάδα ανήκει στην Ευρώπη, αλλά και η Ευρώπη χωρίς Ελλάδα είναι αδιανόητη. Με δυνατή ομάδα Σ+Δ θα μπορέσει επίσης να ξαναβρεθεί η ΕΕ κοντά στους πολίτες της.  Το ευρωπαϊκό όραμα θα ξαναβρεί τη χαμένη του λάμψη μόνο με υποστήριξη μέσα απο την κοινωνία, απο τους ίδιους τους πολίτες. Είμαστε εδώ για να συμβάλουμε άλλοι με τη νιότη και με τη φρεσκάδα των ιδεών τους, άλλοι με γνώση, εμπειρία και ευαισθησία στην αναγέννηση της Ελλάδας μέσα σε μία δίκαιη, αλληλέγγυα και ισχυρή ΕΕ.

Για αυτό πρέπει να είμαστε πολλοί, να γίνουμε περισσότεροι! Ας κάνουμε οικονομία επιθέσεων, κατά εκείνων που δεν είναι σήμερα μαζί μας. Αλλά θα θέλαμε αύριο να ξαναβρεθούμε ο ένας πλάι στον άλλον. Ο ρόλος μας θα είναι και αυτός: να χτίσουμε τις γέφυρες που θα μας ενώσουν. Να διευκολύνουμε τη δημιουργία συναινέσεων. Γιατί η υπόθεση της σοσιαλδημοκρατίας μας θέλει όλους μαζί. Στην προσπάθεια για τη δημιουργία του μεγάλου κόμματος της Ελληνικής Κεντροαριστεράς δεν περισσεύει κανείς!

Πρώτος στόχος μας είναι οι ευρωεκλογές.  Όμως  απο την επόμενη κιόλας μέρα των εκλογών του Μαΐου ο πολιτικός χρόνος θα συμπυκνωθεί και θα επιταχυνθεί. Ως Πολιτεία 2012 και με γνώμονα ότι η χώρα χρειάζεται πολιτική και κυβερνητική σταθερότητα θα συμβάλουμε στις πρωτοβουλίες για την ανασυγκρότηση του χώρου της Κεντροαριστεράς και στον αγώνα για τις μεταρρυθμιστικές και διαρθρωτικές τομές που έχει ανάγκη ο τόπος.

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΥΝΤΑ

Εκπροσώπου της ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ 2012 στη Συνδιάσκεψη για την ΕΛΙΑ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ

 Η Πολιτεία 2012 είναι εδώ σήμερα μαζί σας και με όλους τους προοδευτικούς πολίτες της χώρας που θέλουν μια Νέα Ελλάδα σε μια Προοδευτική Ευρώπη.

Είμαστε, εδώ μαζί σας γιατί μας ενώνουν κοινές ανησυχίες για το σήμερα, κοινές ελπίδες για το αύριο, αλλά και κοινοί αγώνες όλα αυτά τα χρόνια.

Εμείς, τα μέλη και οι φίλοι της ΠΟΛΙΤΕΙΑ 2012, μαζί και με άλλες κινήσεις, προσπαθήσαμε τα τελευταία χρόνια να ανοίξουμε το δρόμο του διαλόγου, της συνεργασίας και της σύγκλισης, και σήμερα νιώθουμε δικαιωμένοι που βλέπουμε να ενώνουμε τις δυνάμεις μας, μαζί με όλους εσάς, για την Ευρώπη, για την Ελλάδα, για τη δημοκρατική Παράταξη.

Δεν πανηγυρίζουμε όμως, γιατί από την αίθουσα αυτή λείπουν και αρκετοί που θα θέλαμε να είναι. Που θα έπρεπε να είναι. Έστω και χωρίς αυτούς, που θα επιδιώξουμε να τους συναντήσουμε μετά τις Ευρωεκλογές, ξέροντας ότι ο δρόμος για την ανασυγκρότηση της Παράταξης θα είναι μακρύς και επίπονος, εμείς είμαστε εδώ.

Είμαστε εδώ γιατί εδώ κτυπά η ελληνική καρδιά του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Γιατί εδώ κτυπά η καρδιά της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας.

Είμαστε εδώ γιατί εδώ βρίσκονται οι δυνάμεις της εθνικής ευθύνης που αγνοώντας το πολιτικό κόστος, εξασφαλίζουν την πολιτική και κυβερνητική σταθερότητα, χωρίς την οποία δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από την κρίση.

Και είμαστε εδώ, μαζί με όλους όσους ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα για ενότητα και ανανέωση της Κεντροαριστεράς, χωρίς ηγεμονισμούς και αποκλεισμούς. Εμείς είπαμε το μεγάλο ΝΑΙ.

Για όλους αυτούς τους λόγους μαζί θα δώσουμε τη μάχη των Ευρωεκλογών για την Ευρώπη που θέλουμε, για την Ελλάδα που θέλουμε, για την Παράταξη που θέλουμε.

Η Ευρώπη που θέλουμε δεν είναι η Ευρώπη της κρίσης, της λιτότητας, των νέοσυντηρητικών επιλογών. Η κρίση που μαστίζει τη χώρα μας, είναι και κρίση της Ευρωζώνης. Δεν είναι όμως κρίση του Ευρωπαϊκού Ιδεώδους. Είναι κρίση θεσμών, κρίση ηγεσίας, κρίση στόχων, κρίση διαχείρισης. Αυτή την κρίση θα την ξεπεράσουμε με περισσότερη Ευρώπη και όχι με λιγότερη Ευρώπη. Με περισσότερη Ευρώπη της ανάπτυξης, της απασχόλησης, της αλληλεγγύης και της συνοχής. Με περισσότερη, πάνω απ’ όλα κοινωνική Ευρώπη, γιατί το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος αποτελεί τη μεγάλη συνεισφορά και τη μεγάλη παρακαταθήκη της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας.

Από την κρίση θα βγούμε μαζί, Ευρώπη και Ελλάδα. Αλλάζοντας την Ελλάδα, αλλάζοντας την Ευρώπη.

Γι’ αυτό και συμμετέχουμε και αγωνιζόμαστε υπό τη σκέπη του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, γιατί έχει την ωριμότητα και τη δύναμη να διαμορφώσει ευνοϊκούς συσχετισμούς για μια προοδευτική Ευρώπη.

Γι’ αυτή την Ευρώπη στις Ευρωεκλογές του Μαΐου ψηφίζουμε ΕΛΙΑ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ.

Θέλουμε να αλλάξουμε την Ευρώπη, θέλουμε να αλλάξουμε την Ελλάδα για να μπορέσουμε να βγούμε το συντομότερο από την κρίση. Όμως, αυτή την επώδυνη κρίση που πλήττει βάναυσα τη χώρα μας και ταλανίζει τον λαό μας τα τελευταία χρόνια, την προκάλεσαν πρωτίστως οι δικές μας παθογένειες.

Η κρατικοδίαιτη και παρασιτική οικονομία, το πελατειακό κράτος, η ασυδοσία του ιδιωτικού τομέα, ο κομματικός και συντεχνιακός συνδικαλισμός, η συναλλαγή και η διαφθορά, αλλά και η έλλειψη ηγεσίας σε κρίσιμες περιόδους και σε αποφασιστικές στιγμές, μετέτρεψαν την κρίση της Ευρωζώνης σε ελληνική τραγωδία.

Ας είμαστε λοιπόν ξεκάθαροι. Η κρίση έφερε το μνημόνιο και όχι το μνημόνιο την κρίση. Τα λάθη, οι αμφιταλαντεύσεις, οι καθυστερήσεις, μεγέθυναν το κόστος προσαρμογής και ευνόησαν τη διάχυση της κρίσης, επιτείνοντας την Ύφεση, εκτοξεύοντας στα ύψη την Ανεργία, πτωχοποιώντας όλο και περισσότερους Έλληνες.

Γι’ αυτό και ο διαχωρισμός των ελλήνων σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, είναι πλαστός, είναι ψευδεπίγραφος, είναι παραπλανητικός. Αποτελεί ένα τεράστιο δημαγωγικό ψέμα που προσπαθεί να διχάσει του έλληνες, καθαρά για αντιπολιτευτικές μικροκομματικές σκοπιμότητες.

Κανένας έλληνας δεν είναι υπέρ του μνημονίου. Κανένας έλληνας δεν θέλει την ύφεση και την ανεργία. Κάποια όμως κόμματα εύχονται να κρατήσουν την Ελλάδα στο Μνημόνιο, γιατί έχουν επενδύσει στην κρίση, ενεργώντας στο όνομα της εύκολης δημαγωγίας και της ανευθυνότητας.

Η μόνη υπαρκτή διαχωριστική γραμμή είναι αυτή που χωρίζει τις δυνάμεις της εθνικής ευθύνης για την ανασυγκρότηση της χώρας μέσα στην Ευρωζώνη, από τις δυνάμεις που στο βωμό κομματικών σκοπιμοτήτων, χαϊδεύουν τα αυτιά του εκλογικού σώματος με ανεδαφικές και αδιέξοδες προτάσεις, επενδύουν στην απόγνωση, στον θυμό, στην αγανάκτηση,  τροφοδοτώντας την πόλωση, τον διχασμό, με σημαία τον λαϊκισμό, δηλαδή με όπλα τα αίτια που μας οδήγησαν στην κρίση.

Όμως, τα ψέματα τελειώνουν! Το 2014 είναι η αρχή της ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας και της αναγέννησης της ελληνικής κοινωνίας. Και μέσα σ’ αυτό το ολοένα και πιο ευνοϊκό οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον, το 2014 θα είναι και η χρονιά ανασυγκρότησης της Παράταξής μας, της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης.

 Οι δημοσκοπήσεις τις τελευταίες μέρες,  που θορύβησαν ορισμένους, μας δείχνουν τι πρέπει να αφήσουμε πίσω μας και προς τα πού να πορευτούμε.

Η ΕΛΙΑ που φυτέψαμε σήμερα εδώ, για να αναπτυχθεί και να δώσει τους καρπούς που θέλουμε, θα πρέπει να βάλουμε και να πετύχουμε 3 μεγάλους στόχους.

Ο 1ος στόχος είναι η επιτυχία της ΕΛΙΑΣ στις επερχόμενες Ευρωεκλογές. Τη μάχη αυτή πρέπει να τη δώσουμε Ενωμένοι και Δυνατοί, χωρίς καχυποψίες, χωρίς άσκοπες τριβές, χωρίς μονομερείς αξιώσεις. Για να μην κλονιστεί η πολιτική σταθερότητα και για να μπορέσουμε να σταθούμε την επαύριο, γερά στα πόδια μας και να συνεχίσουμε με πιο αποφασιστικά βήματα.

Ο 2ος στόχος, είναι μετά τις Ευρωεκλογές να συναντηθούμε με τη ΔΗΜΑΡ. Πιθανότατα χωρίς μνημόνια πλέον, χωρίς Τρόικα και χωρίς άλλα επώδυνα μέτρα, θα εκλείψουν οι λόγοι που επικαλείται η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ για τις σημερινές επιλογές. Και πρέπει να πετύχουμε αυτή τη συνάντηση γιατί με τη ΔΗΜΑΡ μας ενώνουν πολλά περισσότερα από εκείνα που μας χωρίζουν. Και θα πρέπει να συναντηθούμε επίσης με τις φιλοευρωπαϊκές και μεταρρυθμιστικές δυνάμεις που έχουν στραφεί στον ΣΥΡΙΖΑ και σε άλλες αδιέξοδες επιλογές, για να πετύχουμε ΜΑΖΙ τον 3ο μεγάλο στόχο.

Την υπέρβαση της πολυδιάσπασης και τη δημιουργία ενός Νέου Φορέα. Με νέο τίτλο, νέο σύμβολο, νέα πρόσωπα, νέο πρόγραμμα. Ενός νέου φορέα που θα έχει τη δύναμη στις επόμενες εθνικές εκλογές να αποτελέσει τον κορμό μιας νέας προοδευτικής κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Για να πετύχουμε όμως αυτούς τους στόχους, θα πρέπει άμεσα να συγκροτηθεί πολιτική επιτροπή με τη συμμετοχή εκπροσώπων όλων των συνεργαζόμενων δυνάμεων, που θα συντονίζει κεντρικές και τοπικές δραστηριότητες που θα προετοιμάσει το νέο πρόγραμμα.

Το νέο πρόγραμμα θα πρέπει να περιλαμβάνει ένα προοδευτικό σχέδιο ανασυγκρότησης της οικονομίας, με έμφαση στην ανάπτυξη και την απασχόληση και μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές στο κράτος, στο πολιτικό σύστημα, στην κοινωνική πολιτική. Και αυτές τις μεγάλες αλλαγές, για να ριζώσουν και να ολοκληρωθούν θα πρέπει να τις παντρέψουμε με τα λαϊκά συμφέροντα. Θα πρέπει να εκφράσουν και να υπηρετήσουν τις δυνάμεις της παραγωγικής εργασίας, της δημιουργικής γνώσης, της υγιούς επιχειρηματικότητας.

Έτσι, θα αποτελέσουν τον ιστό μιας νέας κοινωνικής συμμαχίας που θα ηγηθεί, με ρήξεις και συναινέσεις της νέας εποχής. Αυτή είναι η μεγάλη ιστορική πρόκληση και σ’ αυτή την πρόκληση εμείς θα τολμήσουμε.